Mogilka 121/40 - Notowanie 208 (31.10.2025)

-

Kolejno: pozycja, poprzednia pozycja, liczba tygodni, wykonawca i tytuł  

01.    01.    03.    The Last Dinner Party - Second Best
02.    02.    07.    JADE - Unconditional
03.    04.    06.    Allie X - Is Anybody Out There?
04.    13.    08.    The Moonlandingz - It's Where I'm From (feat. Iggy Pop)
05.    07.    07.    Hatchie - Lose It Again
06.    03.    06.    Marina - Princess of Power
07.    06.    09.    Saint Etienne & Confidence Man - Brand New Me
08.    11.    04.    The Divine Comedy - Rainy Sunday Afternoon
09.    09.    05.    Suede - Antidepressant
10.    27.    05.    Neko Case - Wincester Mansion of Sound

11.    05.    09.    KIng Princess - Girls
12.    16.    08.    Julia Mestre - Vampira
13.    18.    06.    Três Tristes Tigres - Água
14.    17.    04.    Baxter Dury - Hapsburg
15.    08.    07.    Gorillaz - The Happy Dictator (feat. Sparks)
16.    23.    02.    DARKSIDE - One Last Nothing
17.    22.    02.    Magdalena Bay - Human Happens
18.    10.    11.    Stereolab - Transmuted Matter
19.    12.    09.    Suzanne Vega - Witch
20.    26.    10.    Wolf Alice - White Horse

21.    15.    10.    Nuovo Testamento - Dream On
22.    19.    10.    David Byrne - The Avant Garde
23.    35.    07.    Spoon - Guess I'm Falling In Love
24.    24.    08.    Ladytron - I Believe In You
25.    25.    09.    Ana Frango Elétrico - A Sua Diversão
26.    14.    11.    Confidence Man & JADE - Gossip
27.    29.    02.    Morcheeba - Bleeding Out
28.    21.    13.    FKA twigs - Perfectly
29.    NE.   01.    The New Eyes - Highway Man
30.    30.    02.    La Reste - Splendid

31.    NE.   01.    Sudan Archives - My Type
32.    33.    04.    Hannah Frances & Daniel Rossen - Life's Work
33.    32.    03.    CMAT - EURO-COUNTRY
34.    28.    05.    Pulp - My Sex
35.    NE.   01.    RAYE - Where Is My Husband!
36.    20.    12.    Gruff Rhys - #1 + #2
37.    31.    09.    The Hives - The Hives Forever Forever The Hives
38.    34.    12.    Baxter Dury - Schadenfreude
39.    40.    05.    bar italia - Rooster
40.    37.    03.    The Dears - Tears of a Nation

Eksmisja:

z 36 po 02 tyg. Tchotchke - Playin' Dumb (max: 33)
z 38 po 14 tyg. The Last Dinner Party - This Is the Killer Speaking (max: 1)
z 39 po 05 tyg. Ariel Pink - Mommy Made Dinner (max: 33)

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Saint Etienne - Glad

-
Saint Etienne ponownie robią muzykę rozrywkową – i to jest bardzo dobra wiadomość. W ostatnich latach odwróceniu uległ kojarzący się z trio parytet komponowania. Wielkomiejski, kawiarniany pop, który dotychczas dyskretnie podpierał się na barkach retro sampli, ustąpił miejsca ambientowym eskapadom, oplecionym dźwiękami otoczenia i szczątkowymi wokalami. W efekcie eksperymenty z dwóch poprzednich płyt – chociaż z grubsza docenione przez krytyków i fanów – zacumowały zespół w porcie, który pozostaje dla mojej percepcji nie do końca dostępny. Nie dlatego, że nie lubię takiej muzyki, lecz przez wzgląd na kontekst – Saint Etienne to nie są pół-awangardowi minimaliści. W takich okolicznościach tym szerzej otwieram ramiona, witając na majowej playliście „ Glad ” . Odpowiedzialny za produkcję Tom Rowlands z The Chemical Brothers mógłby sugerować odbicie w stronę wyszlifowanego grania parkietowego, jednak tutaj czeka na wszystkich ekspertów pewna niespodzianka. Nowy singiel to racze...
Czytaj więcej

Wolf Alice - Bloom Baby Bloom

-
Podczas gdy w wielkanocnym koszyczku od Wolf Alice każdy znajdował swoją pisankę, ja dumałem nad skalą dobrowolnego zaciągu w służbie kampanii na rzecz ich predestynacji. Oczywiście dekadę temu Wielka Brytania miała wszelkie powody, żeby alarmować o kondycji rodzimej muzyki rockowej jako ginącym gatunku. Sam wypatrywałem następców post-britpopowych kapel, które zdążyły już okrzepnąć i jak jeden mąż kończyły swoje świeże podboje w drugiej setce brytyjskiej listy singli. Na uroki Wolf Alice byłem jednak odporny i nie przekonywało mnie nawet używanie w utworach cytatów z Makbeta. Jeżeli już, to gdybym mocniej się skupił, mógłbym rzeczywiście wyciągnąć więcej z ich pierwszych dwóch płyt  – zagranych z pewnym nerwem i pamiętających o dobrych tradycjach brytyjskiej sceny indie początku lat 90. Natomiast  „ Blue Weekend ” , czyli ten krążek, który wszyscy pokochali miłością bezwarunkową, nie pytając mnie nawet o zdanie, odbieram jednoznacznie  – jako wysokobudżetową szafę gr...
Czytaj więcej

Pulp - Got to Have Love

-
„ More ” to nie będzie żaden monolit. Formuła zakładająca, że każde z nagrań stanowi może nie samotną, ale jednak wyspę, z której na najbliższą jest mniej więcej tak samo daleko jak z „ His 'N' Hers ” na „ Different Class ” czy z tej drugiej na „ This Is Hardcore ” , to ewidentnie scenariusz bazowy. O tym się wprost mówi i tym już pachnie powietrze. „ Got to Have Love ” jest w tym układzie katalizatorem wspomnień z okresu, kiedy Pulp wiedzieli już jak czynić magię. Ich britpopowa perspektywa wykraczała daleko poza komponowanie piosenek ze zmodyfikowanych pomysłów wziętych od The Beatles czy The Stone Roses. Byli niedoścignieni w socjologi, a burzliwe i zignorowane przez media początki kariery uelastyczniły ich styl. Zespół zawsze wyraźnie ściągało również na taneczny parkiet, co dobitnie ukazał podszyty kwaśnym disco krążek „ His 'N' Hers ” oraz kilka wcześniejszych singli. „ Got to Have Love ” ląduje właśnie gdzieś na tej wysokości, wybuchając raz po raz w gorącz...
Czytaj więcej