Mogilka 121/40 - Notowanie 209 (07.11.2025)

-

Kolejno: pozycja, poprzednia pozycja, liczba tygodni, wykonawca i tytuł  

01.    01.    04.    The Last Dinner Party - Second Best
02.    14.    05.    Baxter Dury - Hapsburg
03.    02.    07.    Allie X - Is Anybody Out There?
04.    05.    08.    Hatchie - Lose It Again
05.    02.    08.    JADE - Unconditional
06.    04.    09.    The Moonlandingz - It's Where I'm From (feat. Iggy Pop)
07.    08.    05.    The Divine Comedy - Rainy Sunday Afternoon
08.    13.    07.    Três Tristes Tigres - Água
09.    07.    10.    Saint Etienne & Confidence Man - Brand New Me
10.    06.    07.    Marina - Princess of Power

11.    10.    06.    Neko Case - Wincester Mansion of Sound
12.    09.    06.    Suede - Antidepressant
13.    12.    09.    Julia Mestre - Vampira
14.    17.    03.    Magdalena Bay - Human Happens
15.    23.    08.    Spoon - Guess I'm Falling In Love
16.    24.    09.    Ladytron - I Believe In You
17.    15.    08.    Gorillaz - The Happy Dictator (feat. Sparks)
18.    19.    10.    Suzanne Vega - Witch
19.    22.    11.    David Byrne - The Avant Garde
20.    27.    03.    Morcheeba - Bleeding Out

21.    20.    11.    Wolf Alice - White Horse
22.    11.    10.    KIng Princess - Girls
23.    18.    12.    Stereolab - Transmuted Matter
24.    31.    02.    Sudan Archives - My Type
25.    16.    03.    DARKSIDE - One Last Nothing
26.    NE.   01.    Depeche Mode - In the End
27.    NE.   01.    Ladytron - I See Red
28.    34.    06.    Pulp - My Sex
29.    29.    02.    The New Eyes - Highway Man
30.    33.    04.    CMAT - EURO-COUNTRY

31.    NE.   01.    Lily Allen - Fruityloop
32.    30.    03.    La Reste - Splendid
33.    35.    02.    RAYE - Where Is My Husband!
34.    32.    05.    Hannah Frances & Daniel Rossen - Life's Work
35.    21.    11.    Nuovo Testamento - Dream On
36.    37.    10.    The Hives - The Hives Forever Forever The Hives
37.    40.    04.    The Dears - Tears of a Nation
38.    25.    10.    Ana Frango Elétrico - A Sua Diversão
39.    28.    14.    FKA twigs - Perfectly
40.    26.    12.    Confidence Man & JADE - Gossip

Eksmisja:

z 36 po 12 tyg. Gruff Rhys - #1 + #2 (max: 13)
z 38 po 12 tyg. Baxter Dury - Schadenfreude (max: 9)
z 39 po 05 tyg. bar italia - Rooster (max: 29)

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Saint Etienne - Glad

-
Saint Etienne ponownie robią muzykę rozrywkową – i to jest bardzo dobra wiadomość. W ostatnich latach odwróceniu uległ kojarzący się z trio parytet komponowania. Wielkomiejski, kawiarniany pop, który dotychczas dyskretnie podpierał się na barkach retro sampli, ustąpił miejsca ambientowym eskapadom, oplecionym dźwiękami otoczenia i szczątkowymi wokalami. W efekcie eksperymenty z dwóch poprzednich płyt – chociaż z grubsza docenione przez krytyków i fanów – zacumowały zespół w porcie, który pozostaje dla mojej percepcji nie do końca dostępny. Nie dlatego, że nie lubię takiej muzyki, lecz przez wzgląd na kontekst – Saint Etienne to nie są pół-awangardowi minimaliści. W takich okolicznościach tym szerzej otwieram ramiona, witając na majowej playliście „ Glad ” . Odpowiedzialny za produkcję Tom Rowlands z The Chemical Brothers mógłby sugerować odbicie w stronę wyszlifowanego grania parkietowego, jednak tutaj czeka na wszystkich ekspertów pewna niespodzianka. Nowy singiel to racze...
Czytaj więcej

Wolf Alice - Bloom Baby Bloom

-
Podczas gdy w wielkanocnym koszyczku od Wolf Alice każdy znajdował swoją pisankę, ja dumałem nad skalą dobrowolnego zaciągu w służbie kampanii na rzecz ich predestynacji. Oczywiście dekadę temu Wielka Brytania miała wszelkie powody, żeby alarmować o kondycji rodzimej muzyki rockowej jako ginącym gatunku. Sam wypatrywałem następców post-britpopowych kapel, które zdążyły już okrzepnąć i jak jeden mąż kończyły swoje świeże podboje w drugiej setce brytyjskiej listy singli. Na uroki Wolf Alice byłem jednak odporny i nie przekonywało mnie nawet używanie w utworach cytatów z Makbeta. Jeżeli już, to gdybym mocniej się skupił, mógłbym rzeczywiście wyciągnąć więcej z ich pierwszych dwóch płyt  – zagranych z pewnym nerwem i pamiętających o dobrych tradycjach brytyjskiej sceny indie początku lat 90. Natomiast  „ Blue Weekend ” , czyli ten krążek, który wszyscy pokochali miłością bezwarunkową, nie pytając mnie nawet o zdanie, odbieram jednoznacznie  – jako wysokobudżetową szafę gr...
Czytaj więcej

Pulp - Got to Have Love

-
„ More ” to nie będzie żaden monolit. Formuła zakładająca, że każde z nagrań stanowi może nie samotną, ale jednak wyspę, z której na najbliższą jest mniej więcej tak samo daleko jak z „ His 'N' Hers ” na „ Different Class ” czy z tej drugiej na „ This Is Hardcore ” , to ewidentnie scenariusz bazowy. O tym się wprost mówi i tym już pachnie powietrze. „ Got to Have Love ” jest w tym układzie katalizatorem wspomnień z okresu, kiedy Pulp wiedzieli już jak czynić magię. Ich britpopowa perspektywa wykraczała daleko poza komponowanie piosenek ze zmodyfikowanych pomysłów wziętych od The Beatles czy The Stone Roses. Byli niedoścignieni w socjologi, a burzliwe i zignorowane przez media początki kariery uelastyczniły ich styl. Zespół zawsze wyraźnie ściągało również na taneczny parkiet, co dobitnie ukazał podszyty kwaśnym disco krążek „ His 'N' Hers ” oraz kilka wcześniejszych singli. „ Got to Have Love ” ląduje właśnie gdzieś na tej wysokości, wybuchając raz po raz w gorącz...
Czytaj więcej