Mogilka 121/40 - Notowanie 210 (14.11.2025)

-

Kolejno: pozycja, poprzednia pozycja, liczba tygodni, wykonawca i tytuł 

01.    01.    05.    The Last Dinner Party - Second Best
02.    02.    06.    Baxter Dury - Hapsburg
03.    04.    09.    Hatchie - Lose It Again
04.    08.    08.    Três Tristes Tigres - Água
05.    07.    06.    The Divine Comedy - Rainy Sunday Afternoon
06.    03.    08.    Allie X - Is Anybody Out There
07.    14.    04.    Magdalena Bay - Human Happens
08.    20.    04.    Morcheeba - Bleeding Out
09.    11.    07.    Neko Case - Wincester Mansion of Sound
10.    06.    10.    The Moonlandingz - It's Where I'm From (feat. Iggy Pop)

11.    15.    09.    Spoon - Guess I'm Falling In Love
12.    12.    07.    Suede - Antidepressant
13.    26.    02.    Depeche Mode - In the End
14.    13.    10.    Julia Mestre - Vampira
15.    05.    09.    JADE - Unconditional
16.    29.    03.    The New Eyes - Highway Man
17.    10.    08.    Marina - Princess of Power
18.    17.    09.    Gorillaz - The Happy Dictator (feat. Sparks)
19.    16.    10.    Ladytron - I Believe In You
20.    27.    02.    Ladytron - I See Red

21.    09.    11.    Saint Etienne & Confidence Man - Brand New Me
22.    30.    05.    CMAT - EURO-COUNTRY
23.    24.    03.    Sudan Archives - My Type
24.    34.    06.    Hannah Frances & Daniel Rossen - Life's Work
25.    23.    13.    Stereolab - Transmuted Matter
26.    NE.   01.    The Mountain Goats - Cold at Night
27.    19.    12.    David Byrne - The Avant Garde
28.    21.    12.    Wolf Alice - White Horse
29.    32.    04.    La Reste - Splendid
30.    31.    02.    Lily Allen - Fruityloop

31.    NE.   01.    Gelli Haha - Funny Music
32.    18.    11.    Suzanne Vega - Witch
33.    NE.   01.    The The - Unrequited
34.    22.    11.    KIng Princess - Girls
35.    25.    04.    DARKSIDE - One Last Nothing
36.    37.    05.    The Dears - Tears of a Nation
37.    33.    03.    RAYE - Where Is My Husband!
38.    28.    07.    Pulp - My Sex
39.    35.    12.    Nuovo Testamento - Dream On
40.    38.    11.    Ana Frango Elétrico - A Sua Diversão

Eksmisja:
 
z 36 po 10 tyg. The Hives - The Hives Forever Forever The Hives (max: 12)
z 39 po 14 tyg. FKA twigs - Perfectly (max: 5)
z 40 po 12 tyg. Confidence Man & JADE - Gossip (max: 1)

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Saint Etienne - Glad

-
Saint Etienne ponownie robią muzykę rozrywkową – i to jest bardzo dobra wiadomość. W ostatnich latach odwróceniu uległ kojarzący się z trio parytet komponowania. Wielkomiejski, kawiarniany pop, który dotychczas dyskretnie podpierał się na barkach retro sampli, ustąpił miejsca ambientowym eskapadom, oplecionym dźwiękami otoczenia i szczątkowymi wokalami. W efekcie eksperymenty z dwóch poprzednich płyt – chociaż z grubsza docenione przez krytyków i fanów – zacumowały zespół w porcie, który pozostaje dla mojej percepcji nie do końca dostępny. Nie dlatego, że nie lubię takiej muzyki, lecz przez wzgląd na kontekst – Saint Etienne to nie są pół-awangardowi minimaliści. W takich okolicznościach tym szerzej otwieram ramiona, witając na majowej playliście „ Glad ” . Odpowiedzialny za produkcję Tom Rowlands z The Chemical Brothers mógłby sugerować odbicie w stronę wyszlifowanego grania parkietowego, jednak tutaj czeka na wszystkich ekspertów pewna niespodzianka. Nowy singiel to racze...
Czytaj więcej

Wolf Alice - Bloom Baby Bloom

-
Podczas gdy w wielkanocnym koszyczku od Wolf Alice każdy znajdował swoją pisankę, ja dumałem nad skalą dobrowolnego zaciągu w służbie kampanii na rzecz ich predestynacji. Oczywiście dekadę temu Wielka Brytania miała wszelkie powody, żeby alarmować o kondycji rodzimej muzyki rockowej jako ginącym gatunku. Sam wypatrywałem następców post-britpopowych kapel, które zdążyły już okrzepnąć i jak jeden mąż kończyły swoje świeże podboje w drugiej setce brytyjskiej listy singli. Na uroki Wolf Alice byłem jednak odporny i nie przekonywało mnie nawet używanie w utworach cytatów z Makbeta. Jeżeli już, to gdybym mocniej się skupił, mógłbym rzeczywiście wyciągnąć więcej z ich pierwszych dwóch płyt  – zagranych z pewnym nerwem i pamiętających o dobrych tradycjach brytyjskiej sceny indie początku lat 90. Natomiast  „ Blue Weekend ” , czyli ten krążek, który wszyscy pokochali miłością bezwarunkową, nie pytając mnie nawet o zdanie, odbieram jednoznacznie  – jako wysokobudżetową szafę gr...
Czytaj więcej

Pulp - Got to Have Love

-
„ More ” to nie będzie żaden monolit. Formuła zakładająca, że każde z nagrań stanowi może nie samotną, ale jednak wyspę, z której na najbliższą jest mniej więcej tak samo daleko jak z „ His 'N' Hers ” na „ Different Class ” czy z tej drugiej na „ This Is Hardcore ” , to ewidentnie scenariusz bazowy. O tym się wprost mówi i tym już pachnie powietrze. „ Got to Have Love ” jest w tym układzie katalizatorem wspomnień z okresu, kiedy Pulp wiedzieli już jak czynić magię. Ich britpopowa perspektywa wykraczała daleko poza komponowanie piosenek ze zmodyfikowanych pomysłów wziętych od The Beatles czy The Stone Roses. Byli niedoścignieni w socjologi, a burzliwe i zignorowane przez media początki kariery uelastyczniły ich styl. Zespół zawsze wyraźnie ściągało również na taneczny parkiet, co dobitnie ukazał podszyty kwaśnym disco krążek „ His 'N' Hers ” oraz kilka wcześniejszych singli. „ Got to Have Love ” ląduje właśnie gdzieś na tej wysokości, wybuchając raz po raz w gorącz...
Czytaj więcej