Mogilka 121/40 - Notowanie 213 (05.12.2025)

-

Kolejno: pozycja, poprzednia pozycja, liczba tygodni, wykonawca i tytuł

01.    01.    09.    Baxter Dury - Hapsburg
02.    10.    08.    CMAT - EURO-COUNTRY
03.    14.    05.    Lily Allen - Fruityloop
04.    02.    08.    The Last Dinner Party - Second Best
05.    07.    05.    Ladytron - I See Red
06.    27.    02.    YMA - 2001
07.    05.    07.    Magdalena Bay - Human Happens
08.    03.    11.    Três Tristes Tigres - Água
09.    04.    07.    Morcheeba - Bleeding Out
10.    11.    05.    Depeche Mode - In the End

11.    09.    04.    The Mountain Goats - Cold at Night
12.    16.    06.    The New Eyes - Highway Man
13.    06.    10.    Neko Case - Wincester Mansion of Sound
14.    08.    09.    The Divine Comedy - Rainy Sunday Afternoon
15.    NE.   01.    Hatchie - Only One Laughing
16.    19.    04.    Gelli Haha - Funny Music
17.    12.    06.    Sudan Archives - My Type
18.    17.    09.    Hannah Frances & Daniel Rossen - Life's Work
19.    25.    03.    Gorillaz - The God of Lying (feat. IDLES)
20.    15.    11.    Allie X - Is Anybody Out There?

21.    23.    03.    Bill Callahan - The Man I'm Supposed to Be
22.    26.    02.    David Byrne - T Shirt
23.    13.    08.    The Dears - Tears of a Nation
24.    35.    03.    bar italia - Plastered
25.    NE.   01.    Smerz - Feisty
26.    22.    13.    The Moonlandingz - It's Where I'm From (feat. Iggy Pop)
27.    32.    06.    RAYE - Where Is My Husband!
28.    21.    12.    Hatchie - Lose It Again
29.    NE.   01.    Not for Radio - Puddles
30.    30.    02.    Bucle Lunar - Subió el maldito dolar

31.    28.    12.    JADE - Unconditional
32.    NE.   01.    Allie X - 7th Floor
33.    31.    04.    The The - Unrequited
34.    18.    10.    Suede - Antidepressant
35.    20.    12.    Spoon - Guess I'm Falling In Love
36.    24.    12.    Gorillaz - The Happy Dictator (feat. Sparks)
37.    34.    07.    La Reste - Splendid
38.    29.    13.    Ladytron - I Believe In You
39.    33.    11.    Marina - Princess of Power
40.    37.    07.    DARKSIDE - One Last Nothing

Eksmisja:

z 36 po 15 tyg. Stereolab - Transmuted Matter (max: 1)
z 38 po 12 tyg. Julia Mestre - Vampira (max: 2)
z 39 po 13 tyg. Saint Etienne & Confidence Man - Brand New Me (max: 6)
z 40 po 14 tyg. Wolf Alice - White Horse (max: 1)

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Saint Etienne - Glad

-
Saint Etienne ponownie robią muzykę rozrywkową – i to jest bardzo dobra wiadomość. W ostatnich latach odwróceniu uległ kojarzący się z trio parytet komponowania. Wielkomiejski, kawiarniany pop, który dotychczas dyskretnie podpierał się na barkach retro sampli, ustąpił miejsca ambientowym eskapadom, oplecionym dźwiękami otoczenia i szczątkowymi wokalami. W efekcie eksperymenty z dwóch poprzednich płyt – chociaż z grubsza docenione przez krytyków i fanów – zacumowały zespół w porcie, który pozostaje dla mojej percepcji nie do końca dostępny. Nie dlatego, że nie lubię takiej muzyki, lecz przez wzgląd na kontekst – Saint Etienne to nie są pół-awangardowi minimaliści. W takich okolicznościach tym szerzej otwieram ramiona, witając na majowej playliście „ Glad ” . Odpowiedzialny za produkcję Tom Rowlands z The Chemical Brothers mógłby sugerować odbicie w stronę wyszlifowanego grania parkietowego, jednak tutaj czeka na wszystkich ekspertów pewna niespodzianka. Nowy singiel to racze...
Czytaj więcej

Wolf Alice - Bloom Baby Bloom

-
Podczas gdy w wielkanocnym koszyczku od Wolf Alice każdy znajdował swoją pisankę, ja dumałem nad skalą dobrowolnego zaciągu w służbie kampanii na rzecz ich predestynacji. Oczywiście dekadę temu Wielka Brytania miała wszelkie powody, żeby alarmować o kondycji rodzimej muzyki rockowej jako ginącym gatunku. Sam wypatrywałem następców post-britpopowych kapel, które zdążyły już okrzepnąć i jak jeden mąż kończyły swoje świeże podboje w drugiej setce brytyjskiej listy singli. Na uroki Wolf Alice byłem jednak odporny i nie przekonywało mnie nawet używanie w utworach cytatów z Makbeta. Jeżeli już, to gdybym mocniej się skupił, mógłbym rzeczywiście wyciągnąć więcej z ich pierwszych dwóch płyt  – zagranych z pewnym nerwem i pamiętających o dobrych tradycjach brytyjskiej sceny indie początku lat 90. Natomiast  „ Blue Weekend ” , czyli ten krążek, który wszyscy pokochali miłością bezwarunkową, nie pytając mnie nawet o zdanie, odbieram jednoznacznie  – jako wysokobudżetową szafę gr...
Czytaj więcej

Pulp - Got to Have Love

-
„ More ” to nie będzie żaden monolit. Formuła zakładająca, że każde z nagrań stanowi może nie samotną, ale jednak wyspę, z której na najbliższą jest mniej więcej tak samo daleko jak z „ His 'N' Hers ” na „ Different Class ” czy z tej drugiej na „ This Is Hardcore ” , to ewidentnie scenariusz bazowy. O tym się wprost mówi i tym już pachnie powietrze. „ Got to Have Love ” jest w tym układzie katalizatorem wspomnień z okresu, kiedy Pulp wiedzieli już jak czynić magię. Ich britpopowa perspektywa wykraczała daleko poza komponowanie piosenek ze zmodyfikowanych pomysłów wziętych od The Beatles czy The Stone Roses. Byli niedoścignieni w socjologi, a burzliwe i zignorowane przez media początki kariery uelastyczniły ich styl. Zespół zawsze wyraźnie ściągało również na taneczny parkiet, co dobitnie ukazał podszyty kwaśnym disco krążek „ His 'N' Hers ” oraz kilka wcześniejszych singli. „ Got to Have Love ” ląduje właśnie gdzieś na tej wysokości, wybuchając raz po raz w gorącz...
Czytaj więcej