Mogilka 121/40 - Notowanie 214 (12.12.2025)

-

Kolejno: pozycja, poprzednia pozycja, liczba tygodni, wykonawca i tytuł  

01.    03.    06.    Lily Allen - Fruityloop
02.    06.    03.    YMA - 2001
03.    08.    08.    Magdalena Bay - Human Happens
04.    01.    10.    Baxter Dury - Hapsburg
05.    16.    02.    Hatchie - Only One Laughing
06.    13.    07.    The New Eyes - Highway Man
07.    04.    09.    The Last Dinner Party - Second Best
08.    02.    09.    CMAT - EURO-COUNTRY
09.    05.    06.    Ladytron - I See Red
10.    12.    05.    The Mountain Goats - Cold at Night

11.    23.    03.    David Byrne - T Shirt
12.    11.    06.    Depeche Mode - In the End
13.    10.    08.    Morcheeba - Bleeding Out
14.    24.    04.    bar italia - Plastered
15.    17.    05.    Gelli Haha - Funny Music
16.    20.    04.    Gorillaz - The God of Lying (feat. IDLES)
17.    09.    12.    Três Tristes Tigres - Água
18.    22.    04.    Bill Callahan - The Man i'm Supposed to Be
19.    14.    11.    Neko Case - Wincester Mansion of Sound
20.    15.    10.    The Divine Comedy - Rainy Sunday Afternoon

21.    19.    10.    Hannah Frances & Daniel Rossen - Life's Work
22.    18.    07.    Sudan Archives - My Type
23.    21.    12.    Allie X - Is Anybody Out There?
24.    25.    02.    Smerz - Feisty
25.    NE.   01.    Stereolab - Fed Up with Your Job
26.    NE.   01.    Guerilla Toss - CEO of Personal & Pleasure
27.    24.    09.    The Dears - Tears of a Nation
28.    30.    03.    Bucle Lunar - Subió el maldito dolar
29.    33.    05.    The The - Unrequited
30.    NE.   01.    FKA twigs - Girl Feels Good

31.    32.    02.    Allie X - 7th Floor
32.    28.    13.    Hatchie - Lose It Again
33.    NE.   01.    PVA - Enough
34.    27.    07.    RAYE - Where Is My Husband!
35.    29.    02.    Not for Radio - Puddles
36.    26.    14.    The Moonlandingz - It's Where I'm From (feat. Iggy Pop)
37.    36.    13.    Gorillaz - The Happy Dictator (feat. Sparks)
38.    31.    13.    JADE - Unconditional
39.    37.    08.    La Reste - Splendid
40.    39.    12.    Marina - Princess of Power

Eksmisja:

z 34 po 10 tyg. Suede - Antidepressant (max: 9)
z 35 po 12 tyg. Spoon - Guess I'm Falling In Love (max: 11)
z 38 po 13 tyg. Ladytron - I Believe In You (max: 7)
z 40 po 07 tyg. DARKSIDE - One Last Nothing (max: 16)

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Saint Etienne - Glad

-
Saint Etienne ponownie robią muzykę rozrywkową – i to jest bardzo dobra wiadomość. W ostatnich latach odwróceniu uległ kojarzący się z trio parytet komponowania. Wielkomiejski, kawiarniany pop, który dotychczas dyskretnie podpierał się na barkach retro sampli, ustąpił miejsca ambientowym eskapadom, oplecionym dźwiękami otoczenia i szczątkowymi wokalami. W efekcie eksperymenty z dwóch poprzednich płyt – chociaż z grubsza docenione przez krytyków i fanów – zacumowały zespół w porcie, który pozostaje dla mojej percepcji nie do końca dostępny. Nie dlatego, że nie lubię takiej muzyki, lecz przez wzgląd na kontekst – Saint Etienne to nie są pół-awangardowi minimaliści. W takich okolicznościach tym szerzej otwieram ramiona, witając na majowej playliście „ Glad ” . Odpowiedzialny za produkcję Tom Rowlands z The Chemical Brothers mógłby sugerować odbicie w stronę wyszlifowanego grania parkietowego, jednak tutaj czeka na wszystkich ekspertów pewna niespodzianka. Nowy singiel to racze...
Czytaj więcej

Wolf Alice - Bloom Baby Bloom

-
Podczas gdy w wielkanocnym koszyczku od Wolf Alice każdy znajdował swoją pisankę, ja dumałem nad skalą dobrowolnego zaciągu w służbie kampanii na rzecz ich predestynacji. Oczywiście dekadę temu Wielka Brytania miała wszelkie powody, żeby alarmować o kondycji rodzimej muzyki rockowej jako ginącym gatunku. Sam wypatrywałem następców post-britpopowych kapel, które zdążyły już okrzepnąć i jak jeden mąż kończyły swoje świeże podboje w drugiej setce brytyjskiej listy singli. Na uroki Wolf Alice byłem jednak odporny i nie przekonywało mnie nawet używanie w utworach cytatów z Makbeta. Jeżeli już, to gdybym mocniej się skupił, mógłbym rzeczywiście wyciągnąć więcej z ich pierwszych dwóch płyt  – zagranych z pewnym nerwem i pamiętających o dobrych tradycjach brytyjskiej sceny indie początku lat 90. Natomiast  „ Blue Weekend ” , czyli ten krążek, który wszyscy pokochali miłością bezwarunkową, nie pytając mnie nawet o zdanie, odbieram jednoznacznie  – jako wysokobudżetową szafę gr...
Czytaj więcej

Pulp - Got to Have Love

-
„ More ” to nie będzie żaden monolit. Formuła zakładająca, że każde z nagrań stanowi może nie samotną, ale jednak wyspę, z której na najbliższą jest mniej więcej tak samo daleko jak z „ His 'N' Hers ” na „ Different Class ” czy z tej drugiej na „ This Is Hardcore ” , to ewidentnie scenariusz bazowy. O tym się wprost mówi i tym już pachnie powietrze. „ Got to Have Love ” jest w tym układzie katalizatorem wspomnień z okresu, kiedy Pulp wiedzieli już jak czynić magię. Ich britpopowa perspektywa wykraczała daleko poza komponowanie piosenek ze zmodyfikowanych pomysłów wziętych od The Beatles czy The Stone Roses. Byli niedoścignieni w socjologi, a burzliwe i zignorowane przez media początki kariery uelastyczniły ich styl. Zespół zawsze wyraźnie ściągało również na taneczny parkiet, co dobitnie ukazał podszyty kwaśnym disco krążek „ His 'N' Hers ” oraz kilka wcześniejszych singli. „ Got to Have Love ” ląduje właśnie gdzieś na tej wysokości, wybuchając raz po raz w gorącz...
Czytaj więcej