Mogilka 121/40 - Notowanie 215 (19.12.2025)

-

Kolejno: pozycja, poprzednia pozycja, liczba tygodni, wykonawca i tytuł

01.    02.    04.    YMA - 2001
02.    01.    07.    Lily Allen - Fruityloop
03.    06.    08.    The New Eyes - Highway Man
04.    05.    03.    Hatchie - Only One Laughing
05.    03.    09.    Magdalena Bay - Human Happens
06.    14.    05.    bar italia - Plastered
07.    11.    04.    David Byrne - T Shirt
08.    16.    05.    Gorillaz - The God of Lying (feat. IDLES)
09.    08.    10.    CMAT - EURO-COUNTRY
10.    07.    10.    The Last Dinner Party - Second Best

11.    09.    07.    Ladytron - I See Red
12.    04.    11.    Baxter Dury - Hapsburg
13.    12.    07.    Depeche Mode - In the End
14.    18.    05.    Bill Callahan - The Man i'm Supposed to Be
15.    10.    06.    The Mountain Goats - Cold at Night
16.    15.    06.    Gelli Haha - Funny Music
17.    26.    02.    Guerilla Toss - CEO of Personal & Pleasure
18.    24.    03.    Smerz - Feisty
19.    22.    08.    Sudan Archives - My Type
20.    13.    09.    Morcheeba - Bleeding Out

21.    28.    04.    Bucle Lunar - Subió el maldito dolar
22.    31.    03.    Allie X - 7th Floor
23.    25.    02.    Stereolab - Fed Up with Your Job
24.    20.    11.    The Divine Comedy - Rainy Sunday Afternoon
25.    21.    11.    Hannah Frances & Daniel Rossen - Life's Work
26.    NE.   01.    Mandy, Indiana - Magazine
27.    30.    02.    FKA twigs - Girl Feels Good
28.    23.    13.    Allie X - Is Anybody Out There?
29.    29.    06.    The The - Unrequited
30.    NE.   01.    Sorry - Today Might Be the Hit

31.    19.    12.    Neko Case - Wincester Mansion of Sound
32.    17.    13.    Três Tristes Tigres - Água
33.    NE.   01.    Madison Beer - Yes Baby
34.    27.    10.    The Dears - Tears of a Nation
35.    33.    02.    PVA - Enough
36.    39.    09.    La Reste - Splendid
37.    37.    14.    Gorillaz - The Happy Dictator (feat. Sparks)
38.    35.    03.    Not for Radio - Puddles
39.    32.    14.    Hatchie - Lose It Again
40.    34.    08.    RAYE - Where Is My Husband!

Eksmisja:

z 36 po 14 tyg. The Moonlandingz - It's Where I'm From (feat. Iggy Pop) (max: 4)
z 38 po 13 tyg. JADE - Unconditional (max: 1)
z 40 po 12 tyg. Marina - Princess of Power (max: 3)

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Saint Etienne - Glad

-
Saint Etienne ponownie robią muzykę rozrywkową – i to jest bardzo dobra wiadomość. W ostatnich latach odwróceniu uległ kojarzący się z trio parytet komponowania. Wielkomiejski, kawiarniany pop, który dotychczas dyskretnie podpierał się na barkach retro sampli, ustąpił miejsca ambientowym eskapadom, oplecionym dźwiękami otoczenia i szczątkowymi wokalami. W efekcie eksperymenty z dwóch poprzednich płyt – chociaż z grubsza docenione przez krytyków i fanów – zacumowały zespół w porcie, który pozostaje dla mojej percepcji nie do końca dostępny. Nie dlatego, że nie lubię takiej muzyki, lecz przez wzgląd na kontekst – Saint Etienne to nie są pół-awangardowi minimaliści. W takich okolicznościach tym szerzej otwieram ramiona, witając na majowej playliście „ Glad ” . Odpowiedzialny za produkcję Tom Rowlands z The Chemical Brothers mógłby sugerować odbicie w stronę wyszlifowanego grania parkietowego, jednak tutaj czeka na wszystkich ekspertów pewna niespodzianka. Nowy singiel to racze...
Czytaj więcej

Wolf Alice - Bloom Baby Bloom

-
Podczas gdy w wielkanocnym koszyczku od Wolf Alice każdy znajdował swoją pisankę, ja dumałem nad skalą dobrowolnego zaciągu w służbie kampanii na rzecz ich predestynacji. Oczywiście dekadę temu Wielka Brytania miała wszelkie powody, żeby alarmować o kondycji rodzimej muzyki rockowej jako ginącym gatunku. Sam wypatrywałem następców post-britpopowych kapel, które zdążyły już okrzepnąć i jak jeden mąż kończyły swoje świeże podboje w drugiej setce brytyjskiej listy singli. Na uroki Wolf Alice byłem jednak odporny i nie przekonywało mnie nawet używanie w utworach cytatów z Makbeta. Jeżeli już, to gdybym mocniej się skupił, mógłbym rzeczywiście wyciągnąć więcej z ich pierwszych dwóch płyt  – zagranych z pewnym nerwem i pamiętających o dobrych tradycjach brytyjskiej sceny indie początku lat 90. Natomiast  „ Blue Weekend ” , czyli ten krążek, który wszyscy pokochali miłością bezwarunkową, nie pytając mnie nawet o zdanie, odbieram jednoznacznie  – jako wysokobudżetową szafę gr...
Czytaj więcej

Pulp - Got to Have Love

-
„ More ” to nie będzie żaden monolit. Formuła zakładająca, że każde z nagrań stanowi może nie samotną, ale jednak wyspę, z której na najbliższą jest mniej więcej tak samo daleko jak z „ His 'N' Hers ” na „ Different Class ” czy z tej drugiej na „ This Is Hardcore ” , to ewidentnie scenariusz bazowy. O tym się wprost mówi i tym już pachnie powietrze. „ Got to Have Love ” jest w tym układzie katalizatorem wspomnień z okresu, kiedy Pulp wiedzieli już jak czynić magię. Ich britpopowa perspektywa wykraczała daleko poza komponowanie piosenek ze zmodyfikowanych pomysłów wziętych od The Beatles czy The Stone Roses. Byli niedoścignieni w socjologi, a burzliwe i zignorowane przez media początki kariery uelastyczniły ich styl. Zespół zawsze wyraźnie ściągało również na taneczny parkiet, co dobitnie ukazał podszyty kwaśnym disco krążek „ His 'N' Hers ” oraz kilka wcześniejszych singli. „ Got to Have Love ” ląduje właśnie gdzieś na tej wysokości, wybuchając raz po raz w gorącz...
Czytaj więcej